Είδα πρόσφατα την κινηματογραφική ταινία του 1957, ώστε να έχω μια επιπλέον γνώση, μετά τη θέαση για πρώτη φορά (!) των 12 Ενόρκων στο Άνεσις (υπάρχει και remake του 1997 για την τηλεόραση, με τον Jack Lemon στον ρόλο του ενόρκου με το νούμερο 8, που κατά πως είδα έχει εξαιρετικές κριτικές και θα τη δω σε πρώτη ευκαιρία κι αυτή).
Δε συγκρίνω σε καμία περίπτωση δύο ανόμοια πράγματα, αλλά επειδή είχα ακούσει – διαβάσει από αρκετούς ότι η παράσταση είναι “κινηματογραφική” ή “έχει κάτι από την ατμόσφαιρα της ταινίας”, έπρεπε να έχω ιδίαν άποψη.
O Reginald Rose έγραψε το έργο το 1954 για την τηλεοπτική εκπομπή Studio One του CBS και την επόμενη χρονιά έκανε μια θεατρική διασκευή για ένα θέατρο στο San Francisco και, ψάχνοντας, ανακάλυψα πως υπάρχουν και παραστάσεις στο Λονδίνο (1964, 1996 και 2013), στο Εδιμβούργο (2003), στο Σίδνεϊ και τη Μελβούρνη (2004) και φυσικά στο Broadway (2004), σε ένα ανέβασμα που συγκέντρωσε πολλές υποψηφιότητες για θεατρικά βραβεία (κέρδισε δύο) και ολοκλήρωσε τον κύκλο του σε 2 χρόνια με 328 παραστάσεις.
“Εδώ, στη μικρή Αθήνα μας, η παράσταση έχει φτάσει στον έβδομο χρόνο και δε νομίζω πως θα σταματήσει να παίζεται τα επόμενα χρόνια.”
Θωδορης Κ., Sinwebradio.com
Στη σκηνή του Άνεσις βλέπουμε την αίθουσα συνεδριάσεων των ενόρκων μιας δίκης.
Είναι ένα μεγάλο τραπέζι και 12 καρέκλες, μολύβια και χαρτιά για σημειώσεις. Καλοκαίρι και μέρα με αρκετή ζέστη, οι 12 αυτοί άνδρες αποτελούν το σώμα των ενόρκων, όπου κατηγορούμενος είναι ένα νεαρό αγόρι για τον φόνο του πατέρα του.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα sinwebradio.com για να διαβάσετε την πλήρη κριτική της παράστασης “Οι 12 Ένορκοι”.
