βάν Τουργκένιεφ (1818 – 1883). Και Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45, Κεραμεικός). Δύο δυνατά στοιχεία. Ένας τεράστιου ταλέντου Ρώσου συγγραφέας που ακριβώς όπως και ο Μιχαήλ Λερμόντοφ (1814 – 1841), «χάνεται» υπό το τρίπτυχο «Τσέχωφ – Τολστόϊ – Ντοστογιέφσκι» και δεν ακούγεται τόσο συχνά.
Και ένα θέατρο που ανεβάζει προσεκτικά επιλεγμένες παραστάσεις εκ των οποίων, όσα χρόνια και αν έχω πάει εκεί, καμμία τους δεν με έχει αφήσει ανικανοποίητο. Μια εκρηκτική χημεία που από την αρχή περίμενα να με εντυπωσιάσει. Και δεν έπεσα έξω.
Το «Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους» που κληθήκαμε να δούμε στο «Σύγχρονο Θέατρο» βασίζεται στο τελευταίο έργο του Τουργκένιεφ, την νουβέλα «Κλάρα Μίλιτς», ένα έργο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
“Η παράσταση που είδαμε στο σύνολό της κατέληξε να μας αγγίζει τόσο βαθιά που τουλάχιστον εγώ προσωπικά τα ερωτήματα που απασχολούν τον Γιακόφ στο έργο τα στοχάζομαι ακόμα και σήμερα.”
Καπεταν Κουνούπης, Θέατρο.gr
Τέτοια ερωτικά πάθη δεν τα συναντάς πια σήμερα και κακώς οι έννοιες με τις οποίες ασχολείται ο Τουργκένιεφ θεωρούνται «ντεμοντέ», γιατί στην πραγματικότητα μιλάει για διαχρονικά θέματα, τα οποία, στα βάθη της ψυχής μας, μας απασχολούν και μας αφορούν όλους μας. Η δυσκολία εδώ του έργου είναι να «αγγίξει». Και οι ηθοποιοί, η σκηνοθεσία και όλοι οι συντελεστές το καταφέρνουν άριστα.
Θα ήθελα πολύ να πω στην διαδικασία να μιλήσω λεπτομερώς για το τραγούδι της Φιλίππας Κουτούπα, για την ερμηνεία όλων, τα σκηνικά, τα κοστούμια, την μουσική (Σοπέν, για την ακρίβεια), τα φώτα, τους καπνούς. Όμως μερικές φορές βγαίνεις από μια παράσταση, έχοντας χάσει τα λόγια σου και με κομμένη την ανάσα μπορείς να ξεστομίσεις μόλις και μετά βίας ένα «Ουάου». Αυτό είδαμε εδώ.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα θεατρο.gr για να διαβάσετε την πλήρη κριτική της παράστασης “Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους”.
